Dünyadaki farklı ülkelerin farklı hükümet sistemleri vardır. Bazı ülkelerde gücün çoğunluğun elinde olduğu demokratik bir sistem varken, diğer ülkelerde oligarşi olarak bilinen ve yetkilerin küçük bir grup insana verildiği bir sistem var. Bununla birlikte, bazı ülkelerde, en yüksek yetkilerin bir kişiye verildiği otokrasi olarak bilinen bir hükümet sistemi vardır. Bu kişinin kararları darbe dışında herhangi bir dış hukuki kısıtlamaya tabi tutulamaz veya herhangi bir mekanizma ile düzenlenemez . Otokrasi, mutlak monarşiler ve diktatörlük dahil olmak üzere çeşitli biçimlerde uygulanabilir. “Otokrasi” terimi, Antik Yunanca “öz” anlamına gelen “autos” ve “güç” veya “güç” anlamına gelen “kratos” kelimelerinden türetilmiştir.
Otokrasi Ve Diğer Yönetim Biçimleri Arasındaki Karşılaştırma;
Otokrasi, her üç terimin de orijinal ve ayrı anlamları olmasına rağmen, diktatör, tiran veya despot ile eşanlamlı olarak kabul edilir . Otokrasi, askeri diktatörlük veya totaliterlik ile de eşanlamlı değildir. Askeri diktatörlük, ordunun bir alan üzerinde tam kontrole sahip olduğu, totaliterlik ise hükümetin muhalefet partilerinin faaliyetlerini kısıtlamasıdır. Bununla birlikte, otokrasi ya askeri bir diktatörlük ya da totaliter olabilir. Bazı hükümdarlar liderlik tarzlarında tamamen otokrat olsalar da, monarşi kalıtsal özellikleri nedeniyle otokrasiden farklıdır. Tarihsel olarak, çoğu hükümdar otokratik bir şekilde yönetildi, ancak yavaş yavaş güçleri azaldı ve insanlara seçilmiş liderleri aracılığıyla karar verme yetkisi veren bir anayasa getirildi.
Otokrasinin Tarihsel Örnekleri;
Roma Imparatorluğu;
Augustus Roma İmparatorluğu’nu kurduğunda, Roma Senatosu’nu elinde tuttu, ancak tüm gerçek yetkileri kendisine ayırdı. Daha sonra MS 180’de Commodus diktatörlük kuralını getirdi. Konstantin ve Diocletian gibi diğer imparatorlar otokrat olarak hüküm sürdüler ve imparatorun kontrolünü büyük ölçüde güçlendirdiler.
Aztek İmparatorluğu;
Azteklerin büyük ve organize bir orduları vardı ve bu onlara mahkumları yakalama ve onları kurban törenleri için kullanma konusunda ün kazandı. Rahip insan kurban etme talebini destekledi ve asalet esas olarak kurban için en çok esiri yakalayan savaşçılardan oluşuyordu. Böylece, Aztek İmparatoru, imparatorun tek kuralı ve aynı zamanda dini bir figürdü.
